අශන්ෂණී

හෙන කාලෙකින්! මාස දෙකක් අතුරුදහන් වෙලා හිටියට සොරි! අතුරුදහන් වෙන්න හේතුව පොටෝ එකෙන් තේරෙනවනෙ :)  අද කියන්නම් වෙඩිං ප්ලෑනිං, වෙඩ්ං සහ පසු ජීවිතේ ගැන. (ඔව් ඔව් මට මතකයි... කවද හරි බැන්ද දවසක 'ඉකිරි වන්නම' ගැන ලියන්න පොරොන්දු වුනා. හැබැයි දැන්ම බෑ.. මොකද තාම කෑම උයන්නෙ අම්මගෙන් අහගෙන. ඒක අම්ම කියෙව්වොත් හෙට ඉඳන් කන්න වෙන්නෙ කඩෙන් ) වෙඩිං ප්ලෑනිං කොරයි මනුස්සය හිටියෙ නැත්තම්. මොකද මුලු කාල සීමාවෙම මගේ කාර්ය බාරය වුනේ, ඔපිස් වැඩ ඉවර වෙලා හතට අටට විතර මතු වෙලා මං ජීවතුන් අතර කියල මනුස්සයට මතක් කරල, ආයෙ ඔපිස් වැඩ වලට වාශ්ප වෙන එක. ආයෙ මං වැඩ ඉවර වෙද්දි මනුස්සය හීන දෙක තුනකුත් දැකල ඉවරයි.  ඒ වෙලේට ප්ලෑන් කරන්න ඕනෙ ඉතින් මහ සෝනගෙ මගුල!  ඒ ඇරුනම වෙඩිමෙ සමහර වැඩ කෙරෙන්නෙ නෑ වගේ නම් ඒව කරන්න ඉන්න මිනිස්සුන්ට බනින්න එහෙමත් මං දායක වුනා. ( අවුරුදු හතරක් රස්සාවක් කරල ඉගෙන ගත්ත වැදගත්ම දෙයක් තමයි ගානක් නැතුව බනින එකයි, කවුරු හරි බැන්නොත් ගානක් නැතුව ඉන්න එකයි.)  ඊට අමතරව වෙඩින් එකට සම්බන්ධ මොනා හරි නැති වෙලා වගේ නම් අඬන්න එහෙමත් මං මගෙ නොමසුරු දායකත්වය දුන්න. අම්මගෙ සෙරප්...